دکتر محمد خوش‌چهره، یکی از مدافعان دکتر محمود احمدی‌نژاد در یک هفته سرنوشت‌ساز منتهی به دور دوم انتخابات ریاست‌جمهوری که مناظره به یاد ماندنیش با نماینده هاشمی رفسنجانی به سود احمدی‌نژاد تمام شد، درخصوص علت رویگردانی خود از رئیس‌جمهور گفت: به هیچ وجه من از روش اقتصادی آقای احمدی‌نژاد حمایت نکردم، چون اصلاً هیچ کاندیدایی مشی اقتصادی نداشت و ایشان هم می‌گفت که جهت‌گیری‌های من را قبول دارد و بنده به خاطر این‌که ایشان افکار من را قبول داشت، در یک مرحله از ایشان دفاع کردم.

وی گفت: آن صحبت‌ها و دفاعیات هم برنامه‌های اقتصادی ایشان نبود، بلکه حرف‌های خودم بود که جهت‌گیری اقتصاد باید چگونه باشد و چون این ایراد شکلی وجود داشت، پس از ورود به شیوه‌ها و روش‌ها، اختلاف‌ها نمایان شد (نه تنها برای این دوست بلکه برای هر دوست دیگری هم همین طور است) بالاخره این حرف‌های قشنگ زده می‌شود، باید دید که آیا حرف‌ها و شعارهای دیگران مصادره شده است یا واقعاً این حرف‌ها، باور افراد نیز هست و آیا این باور یک باور سطحی است یا یک باور عمقی.

این نماینده مجلس هفتم با انتقاد از برداشت سطحی از مفاهیم مهمی چون عدالت گفت: مثلاً این جا افتاده است که عدالت یعنی کمک به روستایی و هر چه که اسم روستایی داشته باشد، مجلس هفتم هم به نام اجرای عدالت به آن رأی داد. منِ خوش چهره با عدالت مخالف نیستم، با سطحی‌نگری مخالفم؛ مثلاً همین طرح گازرسانی روستایی با بار مالی 1/1 میلیارد دلاری که به هیچ وجه نه توجیه اقتصادی دارد و نه توجیه منطقی و من هم به شدت با آن مخالفت کردم و در عین حال دولت نیز به آن اعتراض داشت که مورد تأیید ما هم هست، ولی مجلس به آن رأی داد.
در حالی که در خوشبینانه‌ترین حالت، آمار رسمی نشان می‌دهد که 75 درصد جمعیت کشور شهری و 25 درصد روستایی است، حالا این که ما بیشتر منابع را برای اجرای عدالت به روستاها اختصاص دهیم، دقیقا عکس عدالت است.
خوش‌چهره با انتقاد از برخی گروه‌های تخریبگر در عرصه سیاسی، تلویحا به همسر سخنگوی دولت اشاره کرد و اقدامات او را برگرفته از الگوی مریم قجر عضدانلو دانست. وی اظهار داشت: نمی‌توان شعار «هدف، وسیله را توجیه می‌کند» سر داد و دروغ گفت و حذف کرد و ... و یا همه را مخالف اسلام دانست. به نظر من، اینها از بدآموزی‌ها و برخورد با منافقین و مارکسیست‌هاست که برخی آن را یاد گرفته و متأسفانه در جبهه خود به کار می‌برند و یا می‌خواهند با تخریب شخصیت‌های نظام و تحجر مذهبی مثلاً با نفی دیگران، جریانی را که خودشان در آن هستند تأیید کنند، اعم از زن و مرد و الگوی مطلوب برخی از این زن‌ها هم ابریشم‌چی و مریم عضدانلو و ... است.
هم‌‌اکنون هم اگر بسیاری از مواضع و مقتضیات روز را نگاه کنید، می‌بینید که با منافع ملی تضاد دارد؛ یعنی بسیاری از سیاست‌های جاری منافع ملی را به مخاطره می‌اندازد و در قالب شعارهای ارزشی با نام شعارهای اقتصادی، امنیتی و اقتصادی و ... در سطح جامعه مطرح می‌شود.