«حرکت سبز»، محصول مشترک دولت و صدا و سیما به مسئولان شهری تهران توهین کرد.

به گزارش «فردا»، برنامه تبلیغاتی تلویزیونی حرکت سبز که طی چند شب گذشته از سیمای جمهوری اسلامی ایران پخش شده است، در توهینی آشکار به مسئولان شهری آنان را افرادی ناآگاه نامید که سرمایه‌های بیت المال را هدر می‌دهند.

بنا بر این گزارش، در برنامه حرکت سبز که اختصاص به تبلیغ پروژه غیرکارشناسی دولت، یعنی مونوریل دارد بعد از ذکر مزایای احداث مونوریل در تهران برای هموطنان سراسر کشور مسئولین شهری پایتخت افرادی معرفی شدند که توجه کافی به رفاه حال مردم ندارند.

این در حالی است که چندی پیش حمزه شکیب، عضو شورای شهر تهران که در انتخابات گذشته شورای شهر تهران عضو ستاد رایحه خوش نیز بود، با سخنان شدیداللحنی خطاب به دولت پخش برنامه‌های تلویزیونی اینچنین درباره مونوریل را سیاسی کاری نامیده بود.

این عضو شورای شهر همچنین پروژه مونوریل را علیرغم کم بودن هزینه‌های ابتدایی نسبت به مترو، از نظر ظرفیت، عمر، ایمنی به هنگام زلزله و هزینه‌های نگهداری دارای فاصله زیاد با مترو دانسته بود و اعلام کرده بود اگر دولت بخواهد مونوریل را با تامین صد درصد هزینه‌ها در پایتخت احداث کند، باز هم باید مصوبه شورای شهر را داشته باشد و اگر هم بخواهد بدون هماهنگی نسبت به احداث آن اقدام کند، با توجه به عوامل اجرائیات شهرداری از این اقدام جلوگیری خواهد شد.

از سوی دیگر صداوسیما در حالی یکی از بهترین ساعات پخش برنامه‌های خود را در یک شبکه سراسری به پخش برنامه خیالی حرکت سبز اختصاص می‌دهد که موضوع مونوریل تنها به شهر تهران اختصاص دارد و پخش این برنامه را از شبکه سوم باید در راستای تلاش‌های انتخاباتی دولت تفسیر کرد تا روشنگری درباره مونوریل.

همچنین این اقدام صداوسیما در حالی انجام می‌پذیرد که بنا بر فرمایش رهبر انقلاب، باید کارهای انجام شده برای مردم را تبلیغ کرد تا طعم شیرین آن در ذهن مردم باقی بماند نه کارهای در دست اقدام را.

گفتنی است، تبلیغات زیبای قطار خیالی دولت در حالی این روزها میهمان خانه‌های مردم است که مردم انتظار داشتند از درآمدهای میلیاردی دولت در بخش نفت، طبق شعار دکتر احمدی نژاد قبل از ریاست جمهوری، سهمی هم عاید آنان بشود و به طور مشخص آثار این درآمد ملی در سفره‌های آنان احساس شود.
دخالت‌های دولت در مسائل شهر تهران در حالی انجام می‌گیرد که شورای شهر و شهرداری تهران مرجع نهایی اتخاذ و اجرای تصمیمات شهری به شمار می‌روند.

تبلیغات دولت با همکاری صدا وسیما درباره مونوریل در حالی صورت می‌گیرد که این وسیله در حمل و نقل شهری دنیا ناکارآمد شناخته می‌شود.
در این تیزر تبلیغاتی، مسئولین شرکت مترو تهران متهم به این شده‌اند که به دلیل نفع مادی، حاضر به پیشنهاد مونوریل برای حمل و نقل شهری نیست؛ در حالی که شرکت‌هایی که سازنده مونوریل هستند به دلیل انصاف، سیستم حمل و نقل مونوریل را پیشنهاد می‌کنند.

خبرگزاری مهر نیز چندی پیش در گزارشی پیرامون مونوریل نوشت: مونوریل با توجه به تجارب چندین دهه‌ای شهرهای بزرگ و پیشرفته جهان وسیله‌ای لوکس، گران و پرهزینه است که در برنامه‌های مدیران شهری یا از سر اجبار مورد استفاده قرار می‌گیرد و یا تنها جایگاه تفریحی و توریستی دارد و به طور کلی با حمل و نقل شهری دنیا غریبه است.

بنا بر این گزارش، بیش از سه سال است که مونوریل به یکی از موضوعات بحث‌برانگیز در حمل و نقل شهری تهران تبدیل شده و موافقان که روزی بر مسند مدیران شهری و امروز در جایگاه مدیران کشورند، همواره مونوریل را کلید حل مشکلات ترافیک در کلان شهر تهران دانسته‌اند و احداث این وسیله حمل و نقل شهری را تبلیغ و حمایت می‌نمایند.

مخالفان مونوریل نیز همواره به وضعیت این وسیله حمل و نقل عمومی در شهرهای دنیا اشاره می‌کنند و با استفاده از نظرات کارشناسی، آمارها و اطلاعات موجود، احداث آن را در پایتخت غیر اقتصادی، ناکارآمد و به دور از توجیهات فنی می‌دانند.

بدین ترتیب با بررسی وضعیت مونوریل در حمل و نقل شهرهای مختلف دنیا، جایگاه این وسیله در حمل و نقل شهری بیش از پیش مشخص شده و بهتر می‌توان در مورد توانمندی، کارایی و نقاط و ضعف و قوت آن قضاوت کرد.

خطوط مونوریل در دنیا
در حالی که هم اکنون در 157 شهر دنیا بیش از 2000 کیلومتر خطوط ریلی جهت حمل و نقل شهری در حال احداث است، تنها در 4 شهر و آن هم به طول 26 کیلومتر خطوط مونوریل ساخته می‌شود که این مسئله می‌تواند جایگاه مونوریل را در برنامه‌های توسعه حمل و نقل شهری دنیا به خوبی نشان دهد.

قابل توجه است که بدانیم طول خطوط مونوریل در کل شهرهای دنیا در حدود 300 کیلومتر است و تنها 15 کشور دنیا از مونوریل در حمل و نقل شهری خود استفاده می‌کنند. طولانی‌ترین شبکه خطوط مونوریل با طول 106 کیلومتر با 10 خط در کشور ژاپن قرار دارد و پس از آن آمریکا با حدود 52 کیلومتر و 10 خط در مقام دوم استفاده از مونوریل است و طول خطوط مونوریل در دیگر کشور‌ها نیز به ترتیب 3/28کیلومتر در مالزی، 5/23 کیلومتر درآلمان و چین، 2/10 در سنگاپور، 9/6 کیلومتر در استرالیا و 7/4 کیلومتر در انگلیس است.

و جالب است که نیمی از خطوط مونوریل در مالزی تفریحی است و برنامه‌های توسعه این خطوط در کوالالامپور همانند بسیاری از شهر‌های بزرگ و پیشرفته دنیا متوقف شده است و مدیران شهری در برخی شهرهای اروپایی نیز در حال جمع آوری این خطوط از شبکه حمل و نقل شهری خود هستند.

نقاط قوت مونوریل
کارشناسان حمل و نقل به صورت مشترک پاکیزگی و سازگاری بسیار زیاد این وسیله حمل و نقل عمومی را با محیط زیست، قابلیت احداث در نقاطی که امکان ساخت مترو وجود ندارد و زیبایی و پرجاذبه بودن استفاده از آن برای توریست‌ها را از عمده‌ترین نقاط قوت مونوریل می‌دانند. و می‌توان وجود مونوریل در شهرهای توریستی، نمایشگاه‌ها و پارک‌های تفریحی بزرگ را در راستای همین ویژگی‌ها دانست.

ضعف‌های مونوریل
با توجه به نظرات کاشناسان و مخالفان مونوریل می‌توان نقاط ضعف آن را به چند دسته تقسیم کرد:

نبود صرفه اقتصادی
صرفه اقتصادی وسایل حمل و نقل شهری دنیا را می‌توان با در نظر گرفتن ظرفیت، هزینه احداث و نگهداری آن برآورد کرد که در این بین مونوریل شهر «چانگ کینگ» چین به عنوان بهترین نمونه مونوریل در دنیا معیار مناسبی جهت سنجش این موضوع است. مونوریل این شهر در سال 2006 با طول 5/13 کیلومتر در 14 ایستگاه و با صرف هزینه 430 میلیون دلاری ساخته شده که تقریبا رقمی بیش از 31 میلیون دلار در هر کیلومتر را شامل می‌شود. هزینه احداث مونوریل در دیگر شهرهای دنیا هم رقمی بین 30 تا 50 میلیون دلار برای هر کیلومتر خط مونوریل است.

این در حالی است که مونوریل «چانگ کینگ» در حالت فشرده 20100 نفر مسافر را جابجا می‌کند که این مقدار نیمی از ظرفیت خط 1 مترو تهران است و علاوه بر آن، شاخص قیمت تمام شده یک کیلومتر از این مونوریل به جابجایی مسافر در حالت پر 2112 دلار است که این رقم در مونوریل دبی 23667 دلار و مونوریل لاس وگاس 30227 دلار است و در مقابل این شاخص در مورد خط 4 مترو تهران با ظرفیت مسافر تقریبا دوبرابر تنها 900 دلار اعلام شده است.

مونوریل همچنین به دلیل تک ریلی بودن و استفاده از چرخهایی خاص سرعت کمی داشته و هزینه نگهداری خطوط، قطارها و واگن‌های آن در مواردی تا چند برابر مترو است.

ایجاد برخی مشکلات شهری
نمونه یکی دیگر از این مشکلات را شاید بتوان در شهر کوالالامپور دانست که مدیران شهری مجبور شدند به واسطه مشرف بودن این قطارها به خانه‌ها و شکایت مسلمانان در این خصوص با صرف هزینه گزافی شیشه‌های واگن‌ها را مات کنند. علاوه بر این باید در نظر داشت که وجود سازه‌های عظیم بتنی در سطح شهر منظره شهری را بیش از پیش نازیبا می‌کند. همچنین باید توجه داشت که احداث مونوریل باید با بالاترین ظریب ایمنی در مقابل زلزله برخوردار باشد که این مسئله بر سختی‌های موجود احداث مونوریل می‌افزاید.

مونوریل و حمل و نقل شهری
حمل و نقل شهری دنیا بیش از گذشته به وسایل نقلیه عمومی نیاز دارد که ارزان، سریع و پرظرفیت باشند و مونوریل با توجه به تجارب چندین دهه‌ای شهرهای بزرگ و پیشرفته جهان وسیله‌ای لوکس، گران و پرهزینه است که در برنامه‌های مدیران شهری یا از سر اجبار مورد استفاده قرار می‌گیرد و یا تنها جایگاه تفریحی و توریستی دارد و به طور کلی با حمل و نقل شهری دنیا غریبه است.

نوشته شده توسط : علی

نظرات ديگران [ نظر]