در دورانی که دیکتاتوری امپریالیستی به‌طرز باورنکردنی در حال رشد است، نیاز به گفت‌وگوی جهانی میان مردم، ماهیت کتاب «گفت‌وگوی تمدن‌ها» شده است.
این کتاب که کاسترو مقدمه‌ کوتاهی هم بر آن نوشته است، در 94 صفحه منتشر شده و ماحصل دو سخنرانی اوست.
به گزارش روزنامه‌ «پریودیکو» به نقل از رئیس کتابخانه‌ ملی کوبا، نگرش به سیاست به‌عنوان یک هنر و فرمول سیاسی که انقلاب کوبا را نجات داد، از مباحث مهم مورد اشاره در کتاب هستند.
«فیدل الخاندرو کاسترو رز» رهبر انقلابی و سیاسی کوبا مشهور به «فیدل کاسترو»، در سیزدهم اوت سال 1927 (به گفته برخی منابع 1926) در استان «اورینت» واقع در کوبا متولد شد.
کاسترو در سال 1945 فارغ‌التحصیل شد و پس از آن در سال 1950 موفق به دریافت دکتری حقوق از دانشگاه هاوانا شد. او در سال 1952 با اعتقادات و تفکرات سیاسی و انقلابی که در ذهنش داشت، تصمیم گرفت در مبارزات انتخاباتی پارلمان شرکت کند؛ اما در همین سال ژنرال «فولجنسیو باتیستا» طی کودتایی قدرت را به دست گرفت.
کاسترو به دنبال اقدامات منفی دولت باتیستا به دادگاه عالی رفت و باتیستا را به تحریف قانون و برقراری دیکتاتوری متهم کرد؛ اما دادگاه این ادعای کاسترو را نپذیرفت. بدین ترتیب کاسترو که اعتقاد داشت، فقط یک انقلاب می‌تواند کوبا را نجات دهد، به همراه «ایبل سانتاماریا» رهبر یک گروه مخالف دولت، در سال 1953 برنامه‌ای برای حمله به سربازخانه‌ای در «مونکادا» به منظور به‌دست آوردن سلاح برای براندازی دولت حاکم طراحی کرد؛ اما به دلیل درنظر نگرفتن مسائل غیرمنتظره، حمله به سربازخانه «مونکادا» که در 26 ژوئیه صورت گرفت، شکست خورد و بیش از نیمی از طرفداران کاسترو کشته شدند و سربازان باتیستا، کاسترو و گروه مبارزش را نیز دستگیر کردند.
کاسترو بعد از آزادی از زندان به مکزیک رفت و در آنجا با «ارنستو چه‌گوارا» پزشک انقلابی آرژانتینی، آشنا شد و نهضت انقلابی «بیست‌وششم ژوئیه» را سازماندهی کرد و به دنبال آن در دوم دسامبر 1956 به همراه 80 مبارز دیگر در ساحل شمالی منطقه «اوراینت» دست به شورش زد؛ اما نیروهای دولتی موفق شدند این شورش را سرکوب کنند.
در پی این شکست، کاسترو به کوهستان‌های «سیراماسترا» گریخت و اقدام به جمع‌آوری دوباره نیرو کرد و در نهایت در سال 1959 موفق شد، رژیم باتیستا را سرنگون و با برقراری رابطه نزدیک با اتحاد جماهیر شوروی، دولتی کمونیستی را در کوبا پی‌ریزی کند. کاسترو در فوریه همان سال نخست‌وزیر کوبا شد. قوانین اخلاقی کاسترو و عقاید وی برای ایجاد برابری، خیلی زود حمایت مردم و کلیسای کاتولیک را به دنبال داشت.

نوشته شده توسط : علی

نظرات ديگران [ نظر]