شادی موهبتی است الهی که در ذات و فطرت انسانها نهاده شده است لبخندها و شادیها همه تاثیر مستقیم با سلامت جسم و روح بشر دارد آنچه مسلم است شادی یک نیاز فطری است و در جامعهای که شادی و نشاط نباشد جامعهای مرده و بیروح است. در جامعه ما که دارای بافت جمعیتی جوان میباشد این نیاز روز به روز بیشتر احساس میشود. نیاز سنی و روحی جوانان ایجاب میکند که دنبال شادی و نشاط بروند و از زندگی لذت ببرد؛ چرا که جوان از دلمردگی و سکون بیزار است.
اما سوال این است که در جامعه ما تا چه اندازه به شادی تمام مردم و به خصوص جوانان بها داده شده است. آنچه مسلم است این است که این خلا آنقدر در زندگی مردم ما احساس میشود که شاید به این زودی پر نشود. نبود امکانات تفریحی مناسب از یک سو و محدودیتهای فرهنگی جامعه ـ که البته لازم است ـ از سوی دیگر امکان تفریحات سالم را از مردم سلب کرده است، در شرایطی که فشارهای اقتصادی و معیشتی و کار روزمره، جامعه ما را در شرایطی قرار داده است که بیش از پیش باید به مقوله شادی در جامعه ما توجه شود. روی آوردن به شادیهای کذایی، مصرف قرصهای شادیآور و انواع و اقسام مواد مخدر راهی برای گریز از مشکلات و کم کردن بار روانی و روحی فشارهای حاصله از روزمرگی است که متاسفانه صدمات جبران ناپذیری به پیکره جامعه وارد میکند.
وقتی برنامهریزی مناسب و صحیح برای بالابردن نشاط و شادی در جامعه وجود نداشته باشد مسلما راههای ناصحیح و مضر انتخاب میشود.
در فرهنگ ما اعیاد و مناسبتهای ملی و مذهبی بسیاری وجود دارد که میتواند منشا تزریق شادی در جامعه باشد ولی متاسفانه از این ظرفیتها به خوبی استفاده نمیشود.
متولیان فرهنگی جامعه باید هوشیار باشند و وضعیت جامعه را به خوبی احساس کنند جوان امروزی جوان زمان جنگ نیست، قطهت بهترین شادی برای جوان زمان جنگ رفتن به دعای کمیل و توسل بود، اما الان نیازهای دیگری برای جوانان لازم است که در کنار دعای کمیل باید برآورده شود وگرنه میبینیم آنچه را که نباید میشد. اگر بتوانیم اندکی شادی به جامعه تزریق کنیم، مطمئنا بسیاری از مشکلات و فشارهای روحی مردم به فراموشی سپرده خواهد شد و یا حداقل کمی از بار این فشارها کاسته خواهد شد.
نوشته شده توسط :
علی
نظرات ديگران [ نظر]