مطللب ارسالی:من جوانی هستم همسن انقلاب متولد 1357، دارای مدرک کارشناسی که در سال 1381 فارغ التحصیل شدم بعد از کلی دوندگی و شرکت در انواع و اقسام آزمون‌های استخدامی و حتی قبولی در برخی از آنها با این‌که نمره علمی می‌آوردم ولی از بند «پ» بی‌بهره بودم، نتوانستم به صورت رسمی کارمند دولت شوم. بالاخره در اواخر سال 85 از صدقه سری دولت احمدی نژاد توانستم ده میلیون تومان وام خوداشتغالی بگیرم و با آن یک کسب و کار و کافی‌نت راه‌اندازی کنم تا حداقل از بیکاری که تمام زندگیم را سیاه کرده بود، نجات یابم. بالاخره موفق هم شدم و‌لی اصل ماجرا اینجاست که این وام‌ها قرار بود با بهره کم باشد ولی با بهره 14 درصد اعمال شد حال با کسب و کاری که من دارم هر ماه مبلغ 226000 تومان از بابت اقساط وام به مدت 5 سال باید پرداخت نمایم ولی در عمل با هزینه خود کافی‌نت که حدود 400000 تومان با اجاره و برق و پهنای باند اینترنتی می‌باشد عملا در ماه باید 626000 تومان کنار بگذارم که بعد از یک ماه کار، عملا می‌بینم هیچ درآمد و سودی ندارم که خرج زندگی خودم بکنم.

غرض از گفتن این درد دل این بود که بگویم ای کاش من هم مثل همه افرادی که وام خوداشتغالی گرفتند یک قطعه زمین می‌گرفتم تا الان به دوبرابر و شاید بیشتر می‌فروختم هم کل وامم را تصفیه می‌کردم هم کلی سود می‌کردم. ای کاش دولت تدابیری اتخاذ می‌کرد تا آنهایی که واقعا با این وام‌ها برای خود کسب و کاری راه انداختند، سود کمتری می‌پرداختند و آنهایی که با وام های کلان خوداشتغالی برای خود زمین و مسکن خریدند و حتی موجب تورم بیش اندازه شدند، سود بیشتر پرداخت می‌کردند.

نوشته شده توسط : علی

نظرات ديگران [ نظر]