با اعلام نتایج بررسی صلاحیت کاندیداهای نمایندگی مجلس شورای اسلامی و رد صلاحیت نیمی از هشتصد کاندیدای اصلاحطلبان، اکنون مهمترین پرسش آرایش سیاسی انتخابات مجلس هشتم، باقی ماندن یا کنارهگیری اصلاحطلبان از صحنه رقابتهای انتخاباتی است؛ تصمیم سرنوشتسازی که علاوه بر آنکه بر فضا و ترکیب مجلس هشتم تأثیرگذار خواهد بود، پیامدهای آن، تا حدودی سرنوشت درازمدت اصلاحطلبان در انتخابات ریاستجمهوری آینده را نیز تعیین خواهد کرد...
بنا بر اعلام مسئول استانی ستاد انتخاباتی اصلاحطلبان، از 825 کاندیدای اصلاحطلب نامنویسی کرده در انتخابات، 485 داوطلب رد صلاحیت شدهاند که در میان حدود 340 کاندیدای باقی مانده، 84 چهره شناخته شده و دارای توان رقابت جدی وجود دارند.
با توجه به این که میتوان انتظار داشت هیأتهای نظارت و شورای نگهبان، بخشی از کاندیداهای ردصلاحیتشده را تأیید کنند که در این صورت، حضور بیش از یکصد چهره شناخته شده اصلاحطلب در رقابتهای انتخاباتی طبیعی است.
بنابراین اصلاحطلبان برای تصمیمگیری درباره باقی ماندن در رقابتهای انتخاباتی، ناگزیر به انتخاب یکی از دو گزینه زیر هستند:
1. به دلیل ناممکن بودن برآورده شدن هدف اولیه اصلاحطلبان در به دست گرفتن اکثریت مجلس هشتم، این گروه از صحنه رقابتهای انتخاباتی به صورت کامل کنار کشیده و یا حداکثر مشابه مجلس هفتم و به کسب اقلیتی در حد سی نفر چهرههای بومی بسنده میکنند.
2. برای به دست آوردن حدود یکسوم از کرسیهای مجلس هشتم با تمام توان در رقابتهای انتخاباتی حضور پیدا میکنند...

مهمترین پیام انتخابات مجلس هشتم برای اصلاحطلبان، وزنکشی پایگاههای اجتماعی این گروه دست کم در سطح تهران در مقایسه با رقیب است، چراکه شناختهشدهترین چهره اصلاحطلبان برای عموم جامعه یعنی محمدرضا عارف، معاون اول دولت اصلاحات، در عرصه انتخابات حاضر است و در صورت باقی ماندن وی، میزان آرای عارف در مقایسه با چهرههای مشابه وی یعنی حداد عادل، لاریجانی و توکلی، نشاندهنده موقعیت اجتماعی اصلاحطلبان است که میتواند معیار مناسبی برای پیشبینی جایگاه این گروه در انتخاباتهای آینده ایجاد کند. اگر اصلاحطلبان در صحنه انتخابات باقی بمانند، در صورت احراز رتبه نخست کاندیداها توسط عارف، جایگاه این گروه در نظام تقویت شده و اصلاحطلبان میتوانند ادعا کنند که اگر ردصلاحیتهای گسترده صورت نمیگرفت، قادر به کسب اکثریت مجلس هشتم بودند، اما اگر عارف در برابر رقبای اصولگرای خود برتری نیابد، میتوان نتیجه گرفت که ردصلاحیتها تأثیر چندانی بر ترکیب مجلس هشتم دست کم در تهران نگذاشته است؛ بنابراین، ریسک حضور یافتن یا نیافتن اصلاحطلبان به نوعی وابسته به برداشت این گروه از جایگاه اجتماعی و مقبولیت کنونی خود در جامعه است...
اکنون میتوان به پرسش دیگری نیز پاسخ داد که آیا ردصلاحیت چهرههای تندرو اصلاحطلبان به ویژه اعضای شاخص حزب مشارکت و سازمان مجاهدین انقلاب، تأثیر مهمی بر میزان مشارکت هواداران اصلاحطلبان در انتخابات خواهد گذاشت؟
پاسخ به این پرسش را نیز میتوان با مقایسه نتایج انتخابات دور دوم و سوم شوراهای شهر تهران دریافت.
آرای معصومه ابتکار نفر نخست فهرست اصلاحطلبان در انتخابات شورای سوم، بیش از سه برابر نفر نخست اصلاح طلبان در انتخابات دوره دوم شوراها، یعنی مصطفی تاجزاده است که هماکنون صلاحیت وی رد شده که این به معنای عدم تأثیر جدی حضور چهرههای تندرو اصلاحطلبان بر مشارکت هواداران این گروه در انتخابات است...
نوشته شده توسط :
علی
نظرات ديگران [ نظر]