موضوع مذاکره با ایالات متحده آمریکا و رابطه با این کشور، قطعا یکی از مهمترین مسائل سیاست خارجی تمام دوران جمهوری اسلامی و چه بسا مهمترین آنها باشد، چراکه حتی بسیاری از آنان که آمریکا را دشمن ایران نمیدانند، دست کم این کشور را رقیبی برای جمهوری اسلامی میدانند که به دلیل تضاد منافع گسترده، رقابت تمام عیاری با کشورمان دارد.
از همین رو، از آنجا که قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، برای ایجاد ثبات و انسجام، تعیین سیاستهای کلی نظام از جمله سیاست خارجی را در حوزه اختیارات ولی فقیه و رهبری دانسته، اکنون قدرتهای خارجی و رسانههای بیرون از ایران نیز دریافتهاند که اگر این موضوع بخواهد در ایران دستخوش تحول شود، قطعا باید با نظر مستقیم رهبر انقلاب و یا دست کم موافقت ایشان انجام شود. اینگونه است که سخنان اخیر آیتالله خامنهای درباره رابطه با آمریکا را که در جمع دانشجویان دانشگاههای یزد بیان شد، میتوان نقطه مهمی در مواضع جمهوری اسلامی درباره این موضوع دانست...
سالها بعد در زمان دولت سازندگی، مقاله عطاءالله مهاجرانی، معاون وقت رئیسجمهور، در روزنامه «اطلاعات» که پیشنهاد «مذاکره مستقیم با آمریکا» را داده بود، با واکنش منفی و صریح رهبر انقلاب و مردم روبهرو شد.
با روی کار آمدن اصلاحطلبان در ایران و حکومت دمکرات کلینتون در آمریکا، تمایلاتی برای ایجاد تغییر در روند موجود به وجود آمد که البته به نتیجه چندانی نرسید. در این مقطع، از یک سو تحریمهایی به نام «داماتو» به تصویب کنگره آمریکا رسید، اما از سوی دیگر، «مادلین آلبرایت»، وزیر خارجه وقت آمریکا، پس از پنجاه سال از مردم ایران برای نقش آمریکا در کودتای 28 مرداد عذر خواست و کلینتون نیز پس از انفجار در الخبر، در نامهای خطاب به محمد خاتمی، خواستار مشارکت ایران در شناسایی عوامل این حادثه و همکاریهای دیگر شد که البته پاسخی دریافت نکرد...
با توجه به حمایت مشترک ایران و آمریکا از دولت مردمی عراق ـ تشکیل شده از دوستان جمهوری اسلامی و تعاملکنندگان با آمریکا ـ در برابر تروریستها و دولتهای عربی، زمینه مذاکرات ایران و آمریکا درباره عراق پدید آمد و رهبر انقلاب در نوروز 85 ضمن حفظ موضع صریح خود در برابر آمریکا، بر مذاکره با این کشور یا به عبارت دیگر، گوشزد کردن مسئولیتهای آن در عراق، صحه گذاشتند و این مذاکرات برای نخستین بار از سال گذشته ـ البته با ماهها تأخیر ـ با محوریت یک چهره مورد اعتماد رهبر انقلاب برگزار شد و البته به نظر میرسد نتایج خوبی نیز برای مردم عراق به همراه داشت. البته در این مقطع، احمدینژاد، رئیسجمهور ایران هم نامهای به بوش نوشت که با بیتوجهی و عدم پاسخ او روبهرو شد...
با توجه به بیانات اخیر رهبر انقلاب، میتوان نتیجهگیریهایی داشت؛ نخست این که «رابطه نداشتن با آمریکا» جزو لاینفک ایدئولوژی انقلابی یا ارزشهای جمهوری اسلامی نیست، بلکه یکی از موضوعات مهم است که بنا بر منافع ملی به آن نگاه و بر مبنای آن تصمیمگیری میشود.
تاکنون برخی کسانی که از نگاه اصولگرایانه به موضوع رابطه و مذاکره با آمریکا مینگریستند، مذاکره و رابطه از موضع ضعف را رد میکردند. امام خمینی(ره) نیز با بیان مثال «رابطه گرگ و میش»، مدل مورد نظر آمریکاییها از رابطه با ایران را به تصویر کشید و آن را رد میکردند و به نظر میرسد اکنون با تداوم پیام امام در بخش مهمی از جهان و تقویت نقش جمهوری اسلامی دست کم در منطقه، آمریکاییها ناگزیرند در این رویای مد نظر خود تجدیدنظر کنند...
نوشته شده توسط :
علی
نظرات ديگران [ نظر]