پس از گذشت بیش از شش سال از ورود چادرهای مشکی به نام «چادر ملی»، به نظر می‌رسد تقریبا این مدل چادر در میان مخاطبان خاص آن تثبیت شده است.

 پس از طرح ایرادات چندین ساله درباره چادر مشکی زنان ایرانی که از آن با نام «حجاب برتر» یاد می‌شود، سرانجام حدود شش سال پیش به تدریج نوع خاصی از چادر طراحی و به نام «چادر ملی» یا «چادر دانشجویی»، وارد بازار پوشاک کشور شد.

پیشتر عده‌ای بر این باور بودند که چادر مشکی به رغم دارا بودن حد بالای پوشش، از آنجا که نیاز به کنترل با دست دارد، دست و پاگیر است و تحرک خانم‌های استفاده‌کننده از آن را کم می‌کند، حال آن که چادرهای ملی که شبیه آن توسط شیعیان عراق و لبنان و حتی هموطنان جنوب کشور استفاده می‌شد، دارای آستین بلند است و تا اندازه‌ای استفاده از آن برای بانوان، به ویژه خانم‌هایی که تحرک زیاد دارند، ‌از کیف استفاده می‌کنند و یا کودکان خردسال را در آغوش خود می‌گیرند، ساده‌تر است.

سابقه استفاده زنان ایرانی از پوشش چادر، به پیش از اسلام بازمی‌گردد. بنا بر برخی مطالعات، چادر مشکی دارای آستین در عهد قاجار هم به همراه روبنده سفید برای رو گرفتن استفاده می‌شد و چادر مشکی کنونی گویا پس از کشف حجاب رضاخانی و برخورد او با زنان چادری، مورد استفاده قرار گرفت تا امکان برداشتن سریع آن در تهاجم مأموران رضاخان امکان‌پذیر باشد و پس از آن هم ماندگار شد.

با وجود آن‌که پوشش چادر ملی در آغاز ورود، چندان مورد استقبال قرار نگرفت و استفاده‌کنندگان از آن، در برخی موارد انگشت‌نما می‌شدند، اما به تدریج جای خود را به ویژه در قشر جوانان دانشجو و زنان شاغل باز کرد.

این گزارش می‌افزاید: بنا بر برخی بررسی‌ها، این نوع چادر چندان منجر به چادری شدن خانم‌هایی که از مانتو و مقعنه استفاده می‌کردند، نشده، اما در صورتی که هدف ارایه آن، ادامه استفاده برخی زنان چادری از چادر بوده، می‌توان گفت که موفق بوده است.

چادر ملی با تلفیق چادر عربی با مدهای امروز جهانی به وجود آمده و البته خود دارای تنوع در الگو و شکل است، اما مهم‌ترین مزیت آن، آزاد گذاشتن دست خانم‌هاست. با این حال در برخی انواع این چادر که بالاتنه تنگ دارند، فلسفه استفاده از چادر که پوشاندن اندام زنان است، نادیده گرفته شده، امری که مانتوهای گشاد آن را تأمین می‌کند.

با وجود این می‌توان گفت به دلایل متفاوت، این سبک از چادر، اقبال نسبی زنان جوان روبه‌رو شده و این در حالی است که طرح موسوم به مد لباس ملی زنان که از مدتی پیش مطرح شد، چندان دارای توفیق نبوده است.

به نظر می‌رسد مهمترین عامل توفیق طرح‌های فرهنگی، اجتماعی، به ویژه طرح‌هایی که با فرهنگ و آیین ایرانیان از جمله پوشش زنان و مردان مرتبط است، در نظر گرفتن دغدغه‌های فرهنگی و سنخیت با آداب آنان و لحاظ کردن حساسیت‌هاست.

نوشته شده توسط : علی

نظرات ديگران [ نظر]