در حالی که نمایندگان NGOهای حمایت از معلولین در دیدار خود با وزیر رفاه از نپیوستن ایران به کنوانسیون بینالمللی حمایت از حقوق معلولان انتقاد میکردند، وزیر رفاه مشکلات معلولین را ناشی از کمکاریهای 2500 سال گذشته قلمداد کرد.
در این دیدار که در محل وزارت رفاه برگزار شد، یکی از مدیران NGOهای معلولان در مورد کنوانسیون بینالمللی حمایت از حقوق معلولان، گفت: «این کنوانسیون هیچ حق جدیدی را برای معلولان به رسمیت نمیشناسد و تنها به رفع تبعیض بین آنها و شهروندان عادی تاکید دارد. همچنین وزیر رفاه به عنوان عضوی از قوه مجریه میتواند در الحاق ایران به کنوانسیون نقش جدی داشته باشد، تا بدین ترتیب پس از تصویب، وزارت رفاه و تامین اجتماعی بتواند، قانون حمایتی یعنی تامین اجتماعی معلولان را اجرایی کند».
یکی دیگر از مدیران NGOها نیز با بیان این که نگاه و کمکهای دولت به این قشر مقطعی و مسکنوار است، اظهار داشت: «قوانین داخلی باید به گونهایی تدوین شود که معلولان جزئی از جامعه محسوب شوند و بدین ترتیب بتوانند از تسهیلات ارائه شده دولت به شهروندان عادی همچون حملونقل استفاده کنند.»
وی ادامه داد: «در این راستا مناسبسازی به عنوان یکی از اصولیترین ارکان حقوق معلولان محسوب شده که به آن پرداخته نمیشود و به دلیل رعایت نکردن این اصل، معلولان از حاضر شدن در دانشگاهها، اماکن عمومی و حتی مساجد معذور هستند و این امر منجر به خانهنشینی آنها شده است».
این مدیر با بیان این که سال گذشته کمیته مناسبسازی فضاهای شهری فعالیت لازم و مفیدی نداشته است، اذعان کرد: این کمیته باید بیشتر از سایر کمیتهها فعال شود.
در ادامه این نشست محرمیان ـ مدیرعامل انجمن معلولان ضایعات نخاعی ـ نیز با بیان این که معلولان بزرگترین اقلیت اجتماعی دنیا هستند، گفت: «10 درصد از جمعیت دنیا و پنج درصد از جمعیت کشور را معلولان سخت تشکیل میدهند».
وی افزود: «مستمری معلولان همیشه دیر پرداخت میشود و در این مورد دولت همیشه بدهکار معلولان است. همچنین معلولان کسانی هستند که محکوم به فقیر ماندن در جامعه هستند. بنابراین از وزیر رفاه میخواهیم بگوید رفاه و بهتر زیستن شامل حال چه کسانی میشود؟»
نمایندگان معلولان در ادامه به کمرنگ بودن اجرای قانون جامع حمایت از حقوق معلولان و مشکلات اشتغال این قشر نیز اشاره کردند.
عبدالرضا مصری ـ وزیر رفاه ـ نیز در پاسخ به خواستهها و رفع مشکلات معلولان به نمایندگان آنها گفت: «زمانی که سازمان بهزیستی زیرمجموعه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بود، به دلیل مشغلههای کاری و گسترده بودن این وزارتخانه، سازمان بهزیستی در کنج تصمیم گیریها قرار داشت. به همین دلیل وزارت رفاهی تشکیل شد که سازمان بهزیستی اولویت کاری آن را تشکیل میدهد».
وی با بیان این که یکی از نگرانیهای مسوولان رفاه و بهزیستی، منفعتخواهی شخصی صاحبان برخی سازمانها و انجمنهای غیردولتی حمایت از حقوق معلولان در بهرهگیری از جامعه هدف (معلولان) و سوءاستفاده از آنهاست و در ادامه تصریح کرد: با شنیدن مشکلات این قشر، امروز مهمترین فرصت برای جمعآوری این مشکلات و انتقال آنها به دولت و مجلس برای پیگیری و رفع مشکلات است.
وی با بیان این که در طول 2500 سال گذشته به قدری در امور معلولان کوتاهی شده که هنوز به نقطه شروع نرسیدهایم، عنوان کرد: «برای رسیدن به این نقطه باید نرمش کنیم».
وی با اشاره به قانون جامع حمایت از حقوق معلولان، گفت: «قانون جامع حمایت از حقوق معلولان 15سال طول کشید تا تصویب شود، پس وقتی تصویب قانونی 15 سال طول می کشد، طبیعتا اجرایی شدن آن 1500 سال به طول خواهد انجامید».
نوشته شده توسط :
علی
نظرات ديگران [ نظر]